عناصر تنگستن و زیرکونیم به طور مختصر بخواهیم توضیح دیهیم. عنصر تنگستن به انگلیسی: Tungston عنصری شیمیایی با نماد شیمایی W و عدد اتمی ۷۴ است. تنگستن فلزی کم‌یاب و گران بها است که تقریبا در طبیعت به صورت خلاصه یافت نمی‌شود، بلکه فقط ۱۷۸۱ میلادی شناسایی و در ۱۷۸۳ برای اولین بار به عنوان یک فلز خالص جدا شد.
عنصر زیکونیم به انگلیسی Zirconium با نماد شیمیایی Zr عنصر چهلم جدول تناولی است. این عنصر از سنگ معدن زیرکن،(مهم‌ترین منبع زیکونیم) و واژه فارسی ۰زرگون) به معنی طلا گرفته شده است.

این تعاریفی که گفته شد به صورت کاملا خلاصه بود ولی از این لحظه به بعد به صورت بسیار تخصصی عناصر تنگستن و زیرکونیم را مورد بررسی قرار می‌دهیم، با استیل پایدار همراه باشید.

عنصر تنگستن یا ولفرام (W) عنصر کاربیدزای قوی است (کاربید‌های آن بسیار سخت‌اند) و محدوده آستنیت را تنگ‌تر می‌کند. همچنین سبب بهتر شدن سفتی (تافنس) شده و از رشد دانه‌ها جلوگیری می‌کند. عنصر تنگستن یا ولفرام (W) مقاومت حرارتی را افزایش داده و پایداری در مقابل دمای بازپخت و همچنین مقاومت سایشی را در درجه حرارت‌های بالا افزایش داده و بدین ترتیب قابلیت برشی را افزایش می‌دهد. بدین دلیل عنصر تنگستن یا ولفرام (W) بیشتر در فولادهای تندبر (خوش‌تراش) و فولادهایی که تحت عملیات کار گرم قرار می‌گیرد و همچنین انواع فولادهای مقاوم در مقابل حرارت و فولادهای با سختی فوق‌العاده بالا به کار می‌رود. عنصر تنگستن یا ولفرام (W) تنگستن باعث افزایش قابل توجهی در حوزه مغناطیسی زدایی می‌شود. بدین جهت به عنوان عنصر آلیاژی در آلیاژهای مغناطیس دائمی استفاده می‌شود.

عنصر زیرکونیم (Zr) یک عنصر کاربیدزا بوده و به عنوان اکسیژن، ازت و گوگردزدا به کار می‌رود. عنصر زیرکونیم (Zr) اضافه شده به فولادهای خوش تراش کاملا آرام ریخته‌گری شده، تاثیر مناسبی بر روی ایجاد سولفید و جلوگیری از شکست قرمز رنگ خواهد داشت. عنصر زیرکونیم (Zr) طول عمر مواد المان حرارتی را بالا برده و محدوده آستنیت را تنگ می‌کند.