عناصر آنتیموان و بور را به صورت تخصصی فقط در استیل پایدار بخوانید.

در این مقاله قصد داریم، توضیح کوتاه ولی بسیار کاربردی از عناصر آنتیموان و بور داشته باشیم. 

عنصر آنیتموان (Sb) را به هیچ وجه برای ساخت فولاد ضد زنگ بکار نمی‌برند، زیرا عنصر آنیتموان (Sb) دارای سفتی (تافنس) است و محدوده آستین را کاهش می‌دهد.

در علم مواد و متالوژی منظور از تافنس در اصل همان چقرمگی (Toughness) است که توانایی یک ماده در جذب انرژی و تغییر شکل خمیری قبل از وقوع شکست می‌باشد. تعریف دیگری که برای چقرمگی مواد می‌توان گفت میزان انرژی است که به ازای حجم واحدی است که ماده می‌تواند قبل از شکستن جذب کند. 

عنصر بور (B) به علت اینکه سطح مقطع موثر قابل ملاحظه‌ای برای جذب نوترونی دارد، در فولادهایی که در تجهیزات استفاده می‌شوند به عنوان حفاظت کننده در راکتورهای اتمی بکار می‌رود. در فولادهای آستنیتی کُرُم – نیکل ۱۸.۸ درصد عنصر بور (B) می‌تواند با ایجاد سختی رسوبی حد تسلیم و استحکام را افزایش دهد، درحالی که مقاومت خوردگی را کاهش می‌دهد. در اثر افزودن عنصر بور (B) مقاومت حرارتی فولادهای آستینتی را در درجه حرارت های بالا به اندازه قابل توجهی افزایش می‌دهد.